नवी दिशा - Career Guidance through Astrology
गेल्या वर्षीच्या जूनमध्ये वंदना सावंत मॅडम मुलीच्या करिअर संदर्भात चर्चा करण्यासाठी आल्या होत्या. Bio-medical चे परदेशात उच्च शिक्षण घेण्याची त्यांच्या मुलीची म्हणजेच आरोहीची इच्छा होती. परंतु पुढे जाण्याअगोदर त्यांना पत्रिकेवरून सर्व नीट पार पडेल का ? आरोही परदेशी जाईल का ? Bio-medical चेच शिक्षण तिच्या Destiny आहे का ? इ. प्रश्न जाणून घ्यायचे होते.
वंदना मॅडमना पत्रिकेवरून आरोहीचा कल कुठे आहे त्याची कल्पना दिली. म्हणजे शिक्षण Bio-Medical चे होईल,करिअर सुद्धा त्याच क्षेत्रातील असेल परंतु कुठेतरी आरोही आर्टिस्ट वाटतेय,काहीतरी Creative आहे तिच्याकडे. आरोहीच्या कुंडलीवरून तिच्यातली कला स्पष्ट दिसत होती. ह्या माझ्या म्हणण्यावर वंदना मॅडमनी लगेचच दुजोरा दिला. आरोहीला गाण्याची अत्यंत आवड आहे आणि तिच्या गाण्याच्या परीक्षाही देऊन झाल्या आहेत. ( कुंडली वगैरे सगळे खोटे असते त्यांच्यासाठी - कुंडलीवरून मनुष्य स्वभाव,त्याचा पिंड,व्यक्ती किती झेप घेऊ शकते ह्याचा अंदाज नक्कीच बांधता येतो आणि त्याबद्दल भविष्य वर्तवता येते. परंतु कुंडली विवेचन करणाऱ्याचा तेवढा सखोल अभ्यास असावा. बरेच ज्योतिषी तर अगदी मृत्यूची तारीख सुद्धा अचूक सांगतात,काहींचा हातखंडा चेहेऱ्यावरून पत्रिका बनवण्यावर आहे आणि त्यावरून वर्तवलेले भविष्ये खरीही ठरली आहेत. कुंडली/ज्योतिष शास्त्र हे ढोंगी बाबांमुळेच जास्त बदनाम आहे. ज्यांना ओ का ठो काळात नाही ते रंगीबेरंगी माळा घालून आणि कपाळभर भस्म लावून गावभर भविष्य सांगतो म्हणून भटकत असतात. ह्या भोंदू लोकांना तर शिक्षा झालीच पाहिजे. गेल्याच महिन्यात सुप्रसिद्ध अशा मुंबईतल्या हॉस्पिटल मधून काही डॉक्टर्सना आणि CEO ला किडनी रॅकेट चालवल्याचे आरोप ठेवून अटक करण्यात आली. त्यांनी तो गुन्हा केला कि नाही ते लवकरच सिद्ध होईल परंतु त्यावेळी लोकांनी डॉक्टर्स वर आरोप केले कि Medical Science वर ??? ह्या सर्वांत Medical Science अजिबात बदनाम झाले नाही. मग काही भोंदू ज्योतिषांमुळे आपले ज्योतिष- शास्त्र लगेच कसं बदनाम होतं ? ह्यावर नक्की विचार करा. असो आपण आपल्या मूळ विषयाकडे येऊया.)
तर आरोहीला गाण्याची आवाड आहे आणि मी तिला ही आवड जपण्यास सांगितले. पुढे अभ्यास वाढेल,वेळ मिळणार नाही कदाचित, परंतु गाणे अजिबात सोडू न देण्याचा सल्ला तिला दिला. आरोहीच्या पत्रिकेवरून तिचे गुण आणि दोष दोन्ही व्यवस्थितपणे आरोहीला आणि तिच्या आईला समजावले. तिच्यातले जे उपजत गुण आहेत त्यांना आपण कशा प्रकारे फुलवू शकतो आणि जे दोष आहेत त्यावर ती कशा प्रकारे मात करू शकते ह्यांवर भरपूर चर्चा केली. त्यांनंतर तिच्या आईचा प्रश्न होता - परदेशात शिकण्यासाठी बारावीत तिला ठरावीक टक्क्यांचा पाडाव पार करावा लागेल ? इच्छित टक्के मिळतील ना ? आणि प्रामुख्याने त्यांना कॅनडामधील प्रसिद्ध अशा "Waterloo" ह्या युनिव्हर्सिटीतच प्रवेश घेण्याची इच्छा होती. पत्रिकेचा सखोल अभ्यास करून प्रामुख्याने खालील गोष्टी सांगितल्या -
१) आरोही Bio- Medical मध्येच शिक्षण घेईल.
२) परदेशातूनच तिचे उच्च शिक्षण दिसतेय. ह्या भविष्यावर मी त्यांना १००% गॅरंटी दिली होती.
३) त्यांनी तीन वेगवेगळ्या युनिव्हर्सिटीची नावे दिली होती त्यातील कुठल्या युनिव्हर्सिटीत तिला प्रवेश मिळेल ? ह्या प्रश्नावर मी पत्रिकेवरून कॅनडातील "Waterloo University"तच प्रवेश मिळेल आणि त्यासाठी लागणारा टक्क्यांचा निकष ती नक्की पूर्ण करेल, हे ठसवून सांगितले.
४) शिक्षणासाठी "Scholarship"ही मिळेल. त्यामुळे आर्थिकदृष्टया भार थोडा कमी होईल.
त्यांना मार्ग मिळाला. त्यांवर काही उपाय आरोहीला आणि वंदना मॅडम करायला सांगितले. त्यांनी ते वर्षभर अगदी बारावीचा निकाल हातात येईपर्यंत न चुकता केले. बारावीच्या परीक्षेच्यावेळीही त्या दोघी माझ्या संपर्कात होत्या. निकाल लागण्याआधी परदेशातल्या युनिव्हर्सिटीच्या संपर्कात राहून तिच्या तिथल्या प्रवेशासाठी काही Formalities ची चौकशी सुरु होती. काहीं युनिव्हर्सिटीतून तुम्हाला scholarship मिळणार नाही वगैरे सांगितले. सतत धागधुग होती. शिक्षणासाठी कर्ज कुठून मिळेल ? कितीपत मिळेल ह्या सर्व गोष्टीत मायलेकी व्यस्त झाल्या. त्यांनी संबंधित संस्था पालथ्या घातल्या. ह्या सर्व काळात वंदना मॅडमचे सतत फोन येत होते. "काय होईल ? हवा तसा निकाल लागेल ना ? युनिव्हर्सिटीत प्रवेश मिळेल ना ? Scholarship मिळेल ना ? " ह्या त्यांच्या प्रश्नांवर वरील वर्तवलेले भविष्य सतत सांगत होते. तरी त्यांना सतत चिंता असायची. आणि बारावीचा निकाल लागला. आरोहीला ९२.५ % मिळाले. दोघी खूप खुश होत्या. आता खरी कसोटी होती युनिव्हर्सिटीतल्या प्रवेशाची. पासपोर्ट आणि व्हिसासाठी धावपळ सुरु झाली. निकाल मे महिन्याच्या पहिल्या आठवडयात लागला. "Waterloo University"ने आरोहीचा प्रवेश नक्की केला आणि आंनदीआनंद झाला. परंतु त्या "Scholarship" साठी त्यांचे प्रयत्न सुरु झाले. करताकरता जूनच्या पहिल्या आठवडयात आरोहीला "Scholarship" मिळाली परंतु पूर्ण स्कॉलरशिप नाही त्यामुळे बाकीच्या पैशांची व्यवस्था करावी लागणार होती. त्यात आरोहीचे २३ ऑगस्टचे तिकीट आले परंतु व्हिसा अजूनही हातात नव्हता. चांगल्या गोष्टींमागे किती अडचणी असू शकतात ते ह्या उदाहरणावरूनच समजून येते.
वंदना मॅडमचा मला १८ ऑगस्टला फोन -" आरोहीचे तिकीट २३ तारखेचे आहे परंतु व्हिसा आलेला नाही. काय करायचे ?" प्रश्नकुंडली अभ्यासून त्यांना सांगितले व्हिसा मंगळवारी २३ तारखेला मिळेल. "पण आरोहीचे २३ तारखेचेच तिकीट आहे. व्हिसा त्याआधी येईल ना ?" त्यावर मी काही म्हणाले नाही. त्यांना काही उपाय सांगितले आणि धीर धरण्यास सांगितले. एवढे सर्व करून व्हिसा नाही मिळाला तर सर्व गोष्टींवर पाणी फिरणार होते. २२ तारखेला सोमवारी सकाळी त्यांचा मेसेज आला - अजूनही आरोहीचा व्हिसा आलेला नाही. आम्ही आमच्याकडून visa office मध्ये विचारणा करतोय परंतु कोणी धड उत्तर देत नाही. काय करू ? त्यावर मी काहीच उत्तर दिले नाही. काही वेळेस काळच उत्तर देतो. त्याच रात्री १०.२० वाजता त्यांचा मेसेज आला - मॅडम आज व्हिसा dispatch झालाय बँगलोरवरून आणि उद्या सकाळी घरी येईल. थँक यु. म्हणजेच प्रश्नकुंडलीने दिलेले मंगळवारी व्हिसा मिळेल हे उत्तर अचूक होते.
२३ ऑगस्टला रात्री ९.०० वाजताचे विमान होते. आरोही सुखरूप कॅनडाला पोहोचली. २ सप्टेंबरला तिच्या उच्च शिक्षणाची सुरवात झाली.ह्या त्यांच्या सर्व प्रवासात वंदना मॅडमनी मलाही नकळत सामील करून घेतले. जेंव्हा जेंव्हा त्यांनी प्रश्न विचारले तेंव्हा तेंव्हा ज्योतिषशात्राच्या मदतीने मी अचूक उत्तर देऊन त्यांना मार्गदर्शन केले.
ह्या सर्व प्रवासाबद्दल वंदना मॅडम ह्यांनी मला भावपुर्ण असे ई -पत्र पाठवले आहे. ते इथे प्रसिद्ध करतेय. हा लेख सर्व पालकांना प्रेरणादायी ठरावा अशी आशा करते.
१) आरोही Bio- Medical मध्येच शिक्षण घेईल.
२) परदेशातूनच तिचे उच्च शिक्षण दिसतेय. ह्या भविष्यावर मी त्यांना १००% गॅरंटी दिली होती.
३) त्यांनी तीन वेगवेगळ्या युनिव्हर्सिटीची नावे दिली होती त्यातील कुठल्या युनिव्हर्सिटीत तिला प्रवेश मिळेल ? ह्या प्रश्नावर मी पत्रिकेवरून कॅनडातील "Waterloo University"तच प्रवेश मिळेल आणि त्यासाठी लागणारा टक्क्यांचा निकष ती नक्की पूर्ण करेल, हे ठसवून सांगितले.
४) शिक्षणासाठी "Scholarship"ही मिळेल. त्यामुळे आर्थिकदृष्टया भार थोडा कमी होईल.
त्यांना मार्ग मिळाला. त्यांवर काही उपाय आरोहीला आणि वंदना मॅडम करायला सांगितले. त्यांनी ते वर्षभर अगदी बारावीचा निकाल हातात येईपर्यंत न चुकता केले. बारावीच्या परीक्षेच्यावेळीही त्या दोघी माझ्या संपर्कात होत्या. निकाल लागण्याआधी परदेशातल्या युनिव्हर्सिटीच्या संपर्कात राहून तिच्या तिथल्या प्रवेशासाठी काही Formalities ची चौकशी सुरु होती. काहीं युनिव्हर्सिटीतून तुम्हाला scholarship मिळणार नाही वगैरे सांगितले. सतत धागधुग होती. शिक्षणासाठी कर्ज कुठून मिळेल ? कितीपत मिळेल ह्या सर्व गोष्टीत मायलेकी व्यस्त झाल्या. त्यांनी संबंधित संस्था पालथ्या घातल्या. ह्या सर्व काळात वंदना मॅडमचे सतत फोन येत होते. "काय होईल ? हवा तसा निकाल लागेल ना ? युनिव्हर्सिटीत प्रवेश मिळेल ना ? Scholarship मिळेल ना ? " ह्या त्यांच्या प्रश्नांवर वरील वर्तवलेले भविष्य सतत सांगत होते. तरी त्यांना सतत चिंता असायची. आणि बारावीचा निकाल लागला. आरोहीला ९२.५ % मिळाले. दोघी खूप खुश होत्या. आता खरी कसोटी होती युनिव्हर्सिटीतल्या प्रवेशाची. पासपोर्ट आणि व्हिसासाठी धावपळ सुरु झाली. निकाल मे महिन्याच्या पहिल्या आठवडयात लागला. "Waterloo University"ने आरोहीचा प्रवेश नक्की केला आणि आंनदीआनंद झाला. परंतु त्या "Scholarship" साठी त्यांचे प्रयत्न सुरु झाले. करताकरता जूनच्या पहिल्या आठवडयात आरोहीला "Scholarship" मिळाली परंतु पूर्ण स्कॉलरशिप नाही त्यामुळे बाकीच्या पैशांची व्यवस्था करावी लागणार होती. त्यात आरोहीचे २३ ऑगस्टचे तिकीट आले परंतु व्हिसा अजूनही हातात नव्हता. चांगल्या गोष्टींमागे किती अडचणी असू शकतात ते ह्या उदाहरणावरूनच समजून येते.
वंदना मॅडमचा मला १८ ऑगस्टला फोन -" आरोहीचे तिकीट २३ तारखेचे आहे परंतु व्हिसा आलेला नाही. काय करायचे ?" प्रश्नकुंडली अभ्यासून त्यांना सांगितले व्हिसा मंगळवारी २३ तारखेला मिळेल. "पण आरोहीचे २३ तारखेचेच तिकीट आहे. व्हिसा त्याआधी येईल ना ?" त्यावर मी काही म्हणाले नाही. त्यांना काही उपाय सांगितले आणि धीर धरण्यास सांगितले. एवढे सर्व करून व्हिसा नाही मिळाला तर सर्व गोष्टींवर पाणी फिरणार होते. २२ तारखेला सोमवारी सकाळी त्यांचा मेसेज आला - अजूनही आरोहीचा व्हिसा आलेला नाही. आम्ही आमच्याकडून visa office मध्ये विचारणा करतोय परंतु कोणी धड उत्तर देत नाही. काय करू ? त्यावर मी काहीच उत्तर दिले नाही. काही वेळेस काळच उत्तर देतो. त्याच रात्री १०.२० वाजता त्यांचा मेसेज आला - मॅडम आज व्हिसा dispatch झालाय बँगलोरवरून आणि उद्या सकाळी घरी येईल. थँक यु. म्हणजेच प्रश्नकुंडलीने दिलेले मंगळवारी व्हिसा मिळेल हे उत्तर अचूक होते.
२३ ऑगस्टला रात्री ९.०० वाजताचे विमान होते. आरोही सुखरूप कॅनडाला पोहोचली. २ सप्टेंबरला तिच्या उच्च शिक्षणाची सुरवात झाली.ह्या त्यांच्या सर्व प्रवासात वंदना मॅडमनी मलाही नकळत सामील करून घेतले. जेंव्हा जेंव्हा त्यांनी प्रश्न विचारले तेंव्हा तेंव्हा ज्योतिषशात्राच्या मदतीने मी अचूक उत्तर देऊन त्यांना मार्गदर्शन केले.
ह्या सर्व प्रवासाबद्दल वंदना मॅडम ह्यांनी मला भावपुर्ण असे ई -पत्र पाठवले आहे. ते इथे प्रसिद्ध करतेय. हा लेख सर्व पालकांना प्रेरणादायी ठरावा अशी आशा करते.
Dear Anupriya,
With all your good wishes, guidance and blessings – Finally Arohi has reached Canada and her New Beginning of Career starts from 2nd September, 2016.
We would like to express our sincere gratitude for an excellent guidance to me and my daughter to take a right decision for selecting her career path. I really loved your style of making understand my daughter the quality within her, building a confidence in her and help her overcome the fear within her. Your predictions and simple remedies to overcome obstacles has helped Arohi to reach high in her academics.
Arohi is today in one of the top universities – University of Waterloo, Canada for Biomedical Science. I appreciate your Consultation Skills and Accuracy in Predictions.
I thank you for giving your valuable time at odd times of day to answer my queries and directing me to take right decision. We are blessed to meet you.
God bless you and your family.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा